Η νεότερη Ελλάδα, υπήρξε το θύμα των απρόβλεπτων μεταβολών στις θέσεις και τα συμφέροντα των συμμάχων της.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται , από την απαρχή του απελευθερωτικού αγώνα ενάντια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέχρι και την τρέχουσα δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας την υποχρέωσε να παίξει τον ρόλο των συνόρων της δυτικής Ευρώπης, συνορεύοντας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και με το νεοσύστατο Τουρκικό κράτος κατά την διάρκεια και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως εκ τούτου η Ελλάς χρησιμοποιήθηκε σαν ένα εργαλείο για την εξυπηρέτηση των θέσεων των συμμάχων της, πολλά εκ των οποίων δεν ήταν και απόλυτα κοινά, εξαρτιόντουσαν δε από την εκάστοτε σφαίρα επιρροών που κάθε φορά διαμορφωνότανε .
ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ.
Η Ελλάδα, ιστορικά, ευρισκόταν κάτω από την Βρετανική σφαίρα επιρροής, για πολλά χρόνια.
Μέχρι το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η Μεγάλη Βρετανία εξασκούσε σημαντική επιρροή στην Ελληνική πολιτική σκηνή και όσο τα Βρετανικά συμφέροντα εξυπηρετούντο, η Ελλάδα απολάμβανε ισχυρή υποστήριξη από τους συμμάχους της, σε αντίθεση με τις περιόδους εκείνες που τα συμφέροντα επαναπροσδιορίζοντο , οπότε η Ελλάδα πλήρωνε ακριβά το τίμημα.
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στα οποία κανείς μπορεί πειστικά να αναφερθεί είναι:
Πρώτα, στην μεταστροφή της θέσης της Μεγάλης Βρετανίας από τον εξολοθρευτικό πόλεμο με τους Οθωμανούς στην Καλλίπολη (αρχές του 20ου αιώνα) και στην προτροπή των Ελλήνων συμμάχων της να εισβάλουν στην Μικρά Ασία, στην προδοτική ανάπτυξη ισχυρότατης συμμαχίας με τον Κεμάλ τον ιδρυτή του Νέου Τουρκικού Κράτους μετά τον καταποντισμό του Σουλτάνου, συμμαχία που εξυπηρετούσε τα Βρετανικά συμφέροντα στο ΙΡΑΚ και στην Μέση Ανατολή γενικότερα, βλέπε δρόμο για τα πετρέλαια κλπ. Σ’ αυτό αναφέρεται και ο George Horton, ο Αμερικανός Πρόξενος στην Σμύρνη το 1922, στο βιβλίο του, «Η Μεγάλη Προδοσία». Βλέπε ομιλία της Νάνση Χόρτον.
Δεύτερο παράδειγμα, αποτέλεσε η σύγκρουση για την Κύπρο, όπου η Βρετανία αντιμετώπισε, άμεσα, την Ελλάδα λόγω του αγώνα των Ελληνοκυπρίων για ένωση με την Ελλάδα.
Και τα δύο παραδείγματα δείχνουν, πολύ έντονα, πόσο βαθιά και αποφασιστική υπήρξε η βρετανική εμπλοκή στα ζητήματα του ελληνικού κράτους κατά το πρώτο μέρος του 20ού αιώνα, αλλά ταυτόχρονα καταδεικνύει το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει η μετατόπιση των συμφερόντων της Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα.
Αναφερόμενοι στο πρώτο παράδειγμα, η Ελλάδα υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της στη Μικρά Ασία (1922) που κατέληξε στην εκδίωξη των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία, τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή μετακίνηση που έχει γνωρίσει η ιστορία (1,5 μ. καταφύγια).
Για το δεύτερο παράδειγμα, ποιος μπορεί να ξεχάσει τη δήλωση του Ουίνστον Τσόρτσιλ, μετά την πρώτη νίκη ο ελληνικός στρατός κατάφερε να πετύχει κατά του άξονα, νικώντας τους Ιταλούς, το περίφημο: «Από εδώ και πέρα δεν πρέπει να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Επίσης ο ίδιος άνθρωπος, την ίδια περίοδο, ενθάρρυνε τους Έλληνες να πολεμήσουν τους Γερμανούς με μια άλλη περίφημη δήλωση: «Η Ελλάδα μάχεται για την Κύπρο». Και τι απογοήτευση ήταν αυτή.
ΗΠΑ
Από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον τερματισμό ενός καταστροφικού εμφυλίου, ξεκίνησε η Ελλάδα, από κοινού με τη συμμαχία του ΝΑΤΟ και η επιρροή των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ, όπως ήταν φυσικό, κυριάρχησαν στον οργανισμό του ΝΑΤΟ ως ηγετική παγκόσμια στρατιωτική και οικονομική δύναμη και όσο η Ελλάδα έπαιζε τον ρόλο του συνόρου για την κυριαρχία της ΕΣΣΔ στον κόσμο, η Ελλάδα λάμβανε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεχάσει το ¨Σχέδιο Μάρσαλ¨ που βοήθησε τη χώρα να ανακάμψει από τις ζημιές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η συμμετοχή της Τουρκίας, ως μέλους της ίδιας συμμαχίας, ήταν πάντα πρόβλημα και υποχρέωνε τις ΗΠΑ να παίξουν ένα λεπτό πολιτικό παιχνίδι εξισορρόπησης μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες εκτός από την παρόμοια θέση τους έναντι της ΕΣΣΔ δεν είχαν τίποτα κοινό όσον αφορά τις εθνικές φιλοδοξίες με τις μεγάλες αντιπαραθέσεις που οδηγούν στην εισβολή του τουρκικού στρατού στην Κύπρο και στη συνέχεια στην κατάληψη του μισού νησιού. Αυτό οδήγησε στην προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Είναι απαραίτητο, στο σημείο αυτό, να τονιστεί ένα πολύ σημαντικό και δραματικό ιστορικό γεγονός που σχετίζεται με αυτή την εισβολή, καθώς αυτό οδήγησε στην πτώση της Στρατιωτικής Δικτατορίας που κυβερνούσε την Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1967. Η τουρκική εισβολή τελικά οδήγησε στην κατάληψη του 38 % της Κύπρου που ήταν ένα πολύ υψηλό τίμημα που έπρεπε να πληρώσει η Ελλάδα για την πτώση αυτού του Δικτατορικού κράτους.
Οι Έλληνες έχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την εμπλοκή και την επιρροή που είχαν οι ΗΠΑ για την εγκαθίδρυση της Στρατιωτικής δικτατορίας, καθώς και για τη θέση τους στο Κυπριακό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε μια πολύ πικρή εμπειρία με έναν σκληρό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, σε σύγκρουση με τους κομμουνιστές. Αυτή η σύγκρουση άφησε βαθιές πληγές στην ελληνική κοινωνία που γίνονται αισθητές μέχρι και σήμερα.
Αυτή είναι η εποχή, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που η χώρα ξεκίνησε μια πολύ επιτυχημένη διαπραγμάτευση που την οδήγησε να γίνει ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι, μετά τους Βρετανούς και στη συνέχεια τους Αμερικανούς, η Ελλάδα μπήκε σε μια περίοδο ταχείας ανάπτυξης στο πλαίσιο του σχήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως με τη στήριξη των δύο βασικών ευρωπαϊκών χωρών Γαλλία και Γερμανία.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η Ελλάδα επωφελήθηκε σημαντικά από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως λόγω της σημαντικής χρηματοδότησης που απολάμβανε η χώρα για τη δημιουργία των υποδομών της. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές ελλείψεις που γίνονται πιο εμφανείς τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικά μετά την ένταξη της Ελλάδας στη νομισματική ένωση.
Εκτός από τη χρηματοδότηση των υποδομών της, το όραμα πίσω από την ιδέα της ΕΕ ήταν η δημιουργία μιας Ένωσης Εθνών που θα μοιάζει με τις Ηνωμένες Πολιτείες και εκτός από τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς η επιθυμία που είχαν κορυφαίοι Πολιτικοί των ιδρυτικών μελών, συμπεριλαμβανομένων των διάσημων Έλληνας πολιτικός, όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν η δημιουργία μιας ισχυρής οικονομικής οντότητας με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, καθώς και συντονισμένες αναπτυξιακές δυνατότητες.
Η Ελλάδα είχε το όραμα, την επιθυμία και την απελπισμένη ανάγκη να γίνει μέλος μιας ένωσης εθνών που θα προστατεύει τα σύνορά της, θα της επιτρέψει να αναπτυχθεί σε ένα ασφαλές περιβάλλον και να επιλύσει τυχόν διαφορές με τους γείτονές της βάσει του διεθνούς δικαίου.
Αυτό αποδείχτηκε μια χίμαιρα όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για τα περισσότερα μέλη της ΕΕ ειδικά για τις χώρες του νότιου τμήματος της Ένωσης που έπρεπε να ανταγωνιστούν την εισροή χαμηλού κόστους εργασίας που απελευθερώθηκε από τις χώρες της πρώην κομμουνιστικής ομάδας που από κοινού Ε.Ε. μετά το 2000.
Η σύγκρουση μεταξύ του εργατικού βορρά και του αργά αναπτυσσόμενου Νότου ήρθε σε μια πολύ δύσκολη καμπή ειδικά για την Ελλάδα που είχε χάσει τη νομισματική της άμυνα αφού ανήκε πλέον σε μια νομισματική ένωση που δεν μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της, το Ευρώ.
Συν τοις άλλοις, το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε δανειστεί τεράστια ποσά από την ΕΕ που δεν χρησιμοποιήθηκαν σωστά για την ανάπτυξη αλλά κατέληξαν στην κατανάλωση αλλά και στην επέκταση του Δημόσιου τομέα.
Αυτή η πρακτική συνέβαλε στην αύξηση της διαφθοράς μεταξύ των πολιτικών που αναλαμβάνουν την ευθύνη που έφεραν την Ελλάδα πολύ κοντά στη χρεοκοπία στις αρχές του 2010.
Μήπως όμως φταίει μόνο η Ελλάδα γι’ αυτό ή έχουν γίνει εμφανείς κάποιες εγγενείς αδυναμίες εντός της ΕΕ;
Ας σημειώσουμε μερικά γεγονότα:
Η Ελλάδα είναι ο καλύτερος πελάτης για τη Γερμανία για αμυντικό και επικοινωνιακό εξοπλισμό.
Η Γερμανία έχει καθοριστικό ρόλο όσον αφορά την έγκριση ευρωπαϊκών δανείων προς την Ελλάδα. Ποιοι ωφελούνται από αυτά τα δάνεια; Πώς ξοδεύονται αυτά τα χρήματα;
Η Ελλάδα κατηγορήθηκε για την υποβολή ψευδών οικονομικών στατιστικών στους ελεγκτές της ΕΕ. Ιδιαίτερα απόκρυψη κονδυλίων που δαπανώνται για την άμυνα και τον δημόσιο τομέα.
Μια δήλωση της ΕΕ που θα θεωρούσε τα ελληνικά σύνορα ως σύνορα της ΕΕ θα ήταν αρκετή για να σώσει την Ελλάδα το μεγαλύτερο μέρος των αμυντικών και δημόσιων δαπανών της και να μειώσει αποφασιστικά το έλλειμμά της.
Είναι έτοιμη η Ευρωπαϊκή Ένωση, διαθέτει μηχανισμό για την επίλυση κρίσεων όπως αυτή που είχαν σταδιακά οι χώρες της Νότιας Ευρώπης καθώς και η Ιρλανδία κατά τη διάρκεια του 2010;
Γιατί η Ελλάδα παραμένει η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν έχει αποζημιωθεί από τη Γερμανία για τις ζημιές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Η τελευταία που αποζημιώθηκε ήταν η Τσεχία μόλις πριν από λίγα χρόνια……
Ο ακόλουθος σύνδεσμος οδηγεί σε μια επιστολή υπογεγραμμένη από 370 πανεπιστημιακούς, που εστάλη στον Πρόεδρο Ομπάμα σχετικά με το ζήτημα της Μακεδονίας,
http://macedonia-evidence.org/documentation.html).
Η Επιστολή των Πανεπιστημιακών προς τον Ομπάμα και στα Ελληνικά
To be continued….
To be continued….
A separate chapter has been included, within the present site, describing, in more detail, the period of the recent financial crisis. (see relevant page).